Soms kan een bepaalde triestheid me overvallen. Dan kan ik verdwaald raken in mijn binnenwereld. Dan word ik stil, somber en schuw.
Dan heb ik een dag of wat geen zin om gezellig en sociaal te doen. Dan kan zelfs chocolade mij niet opvrolijken. Dan wil ik alleen maar in joggingbroek op de bank liggen en stomme series kijken. Dan denk ik na over dingen, die ik eigenlijk liever wil vergeten. Dan haat ik het dat ik rook en steek er dan toch maar weer eentje op. Dan eet ik een hele zak Cheese and Onion chips XXL leeg als avondeten. Dan baal ik ervan dat ik me voorneem meer te gaan sporten maar toch in mijn nest of op de bank blijf liggen. Dan koop ik een shirtje terwijl ik nog een week met 20 euries moet doen en moet beknibbelen op de boodschappen.
Het gekke is dat dit gevoel volkomen losstaat van mijn geluk. Ik zie het als een foutje in mijn systeem. Gelukkig kan ik er inmiddels mee omgaan. Ik voel het vaak ook aankomen en weet dat het ook weer weggaat. Dat weet ik omdat de basis goed is.
Want dan bedenk ik me hoe leuk mijn leven is. Een fijn huis, lieve vrienden en een leuke job. Dan bedenk ik me waar ik blij van word. De feestjes, de meidenavondjes, yoga en het schrijven van deze blog. IJssel chillings, terras hangen, wandelen, shoppen, series kijken, koffie leuten, wijntjes drinken, boeken lezen en vrijwilligerswerk met de oudjes.
Eigenlijk ben ik best gelukkig. 😊 Morgen weer een dag…
haveaniceday2u 