BOOTCAMP

Laten we vooropstellen, een echte sportieveling ben ik nooit geweest. Liever lui dan moe zal ik maar zeggen. Tot mijn 30ste was ik zowiezo niet van de bank te krijgen waar ik graag uitgestrekt lag en bleef liggen. Stijf en stram, dat dan weer wel. Toen ondekte ik yoga, helemaal mijn ding, en beoefen dat nu al weer een aantal jaartjes. Maar om nu te zeggen dat ik conditie heb? NOT!

Vriend H geeft bootcamp, en ter introductie kon je een proefles nemen. Vriendin L en zus, en vriendin M waren er wel voor te porren en ik dacht, laat ik ook eens een proeflesje bootcamp nemen. Donderdagavond liep ik richting de plek aan de IJssel (nadat ik een patatje met en een kroket naar binnen had gewerkt) waar we onszelf zouden laten afbeulen.

Als opwarmertje renden we 20 meter heen en weer. Warmden we onze spieren op en was al naar 3 minuten buiten adem. Er volgden zich in rap tempo squats, lunges, push-ups, sit-ups, buikspieroefeningen, planken en nog meer soms ingewikkelde oefeningen. Ik dacht, ik laat me niet kennen en deed verwoede pogingen mee te komen met de rest. Kapot moe maar voldaan lag ik om tien uur al in bed en heb ik heerlijk geslapen.

Vanochtend werd ik wakker….spierpijn all over the place! Moest mezelf uit bed rollen en strompelde naar de badkamer. Aankleden ging moeizaam en veters strikken was plots een uitdaging.  Gaandeweg de dag voelde ik steeds meer spierpijn op plekken waar ik niet wist dat je spierpijn kon hebben. Bukken ging al helemaal niet meer en ik kon beter maar in beweging blijven want zitten, zelfs op de plee was een beproeving op zich. My ass hurts! Trap lopen leek opeens een bergbeklimming. Mijn God zeg! Ik liep als een bejaarde met stijve knieën en een beurs lichaam door de winkel!

Maar wie A zegt moet ook B zeggen. Volgende week donderdag, same time, same place, bootcamp it is! Jeuhhhhhhhhh 😉

---